Week 31 en 32

Zaterdag 11 mei zouden we naar de Lake vertrekken, maar de accu van Sigrids auto was op. Toen iemand behulpzaam probeerde te zijn en een andere accu verkeerd om in de auto deed, ontstond er kortsluiting en waren we nog verder van huis:S. Daardoor vertrokken we zondag naar Cape Maclear met z’n vijfjes (Cobie, Marije, Sigrid, Lizzy en ik). Het was weer fijn aan het meer, hoewel het ook wel een beetje gek was om op dezelfde plek te zijn maar dan zonder m’n moeder. We hebben o.a. gekajakt en gesnorkeld, was leuk! Ben altijd weer blij als we veilig thuis zijn, zie sinds het ongeluk toch wat meer op tegen in de auto zitten.

Woensdagavond was de afscheidsavond van 4 verpleegkundestudenten die hier bijna 3 maanden waren. Wel jammer dat ze weg zijn, vond het leuk om met ze op de afdeling samen te werken en ze deden vaak ook mee aan de spelletjesavonden.

Vrijdag hebben Wiliam (assistent-chaplain), Sigrid en ik de familie van het meisje van het ongeluk opnieuw bezocht. De familie vond het opnieuw fijn dat we er waren, ze lieten echt merken dat ze het waarderen dat we kwamen! Ik had wat eten voor ze meegenomen, als dank gaven ze ons een zak aardappels mee. Nu de maïs geoogst is, hebben de meeste families gelukkig weer meer eten en meer geld! 

Verder was het een verdrietige dag: een 2-jarig meisje uit het weeshuis van Nicole is overleden. Ze was erg ondervoed in het begin en heeft ook een paar keer malaria gehad de laatste maanden. Het ging nu eigenlijk de goede kant op, totdat ze vrijdagochtend werd opgenomen met een hartslag van boven de 200! Ze is doorverwezen naar het ziekenhuis in Lilongwe, maar is tijdens de ambulancerit helaas overleden… Hakte er wel even in! Vond het wel bijzonder om verandering bij haar te zien: in het begin was het meisje heel schichtig als ze blanke mensen zag, begon ze hard te huilen. Een week geleden kwam ze echter uit zichzelf bij me op schoot zitten en ze was een stuk vrolijker!

Zondagochtend weer eens naar de English service in Nkhoma geweest en hebben we met z’n vieren 'In de hemel is de Heer' gezongen: Cobie, Marije, Geerten en ik zongen, terwijl Geerten en ik gitaar speelden. Was leuk om te doen, wie weet doen Geerten en ik dat vaker. Zoals iedere zondag ’s middags gevolleybald. Met wat regen werd het een flink modderige boel :P.

Maandag was Geerten jarig en hadden we een verrassingsparty bij Isabelle met zelfs waterballonnen. ’s Avonds bij de Mbawa lodge burgers gegeten en ook even gezongen bij het kampvuur. Dinsdag had ik zeker wel even in Nederland willen zijn: Sanne (m’n zusje) was jarig, alweer 24!! Op dezelfde dag waren de verkiezingen hier in Malawi: al weken lang hét onderwerp van gesprek hier in Nkhoma. Volgende week wordt officieel bekend gemaakt welke partij heeft gewonnen. Het lijkt er (helaas) op dat de huidige president aan de macht blijft.

Woensdag ontmoette ik Chisomo (een medical assistant) in het ziekenhuis, met wie ik donderdagavond bij haar nsima heb gegeten en film heb gekeken. Het valt me op dat sommige Malawianen niet vaak hun huis uit komen, krijg de indruk dat best veel mensen eenzaam zijn! Jammer dat ze elkaar niet vaker opzoeken en er niet wat openlijker over praten.

Gisterenavond bij Isabelle gegeten en Saboteuren en 6 nimmt gedaan, leuk voor de afwisseling op Golf! Vanochtend naar de markt geweest met Anna en Pauline. Volgende week weer even terug om de dingen die ik van m’n chitenjes heb laten maken op te halen, ben benieuwd!

In het ziekenhuis zijn er veel patiënten op de medical overleden de afgelopen weken. Dat maakte me deze week wel een beetje moedeloos, het lijkt dan wel alsof ‘er soms geen eind komt aan de ellende’. Ik vind het knap hoe de Malawianen met de dood omgaan, heb het idee dat zij het accepteren als iets dat bij het leven hoort. Het gebeurt hier ook veel vaker dat mensen op jonge leeftijd overlijden. Maar voor mij als azungu blijft dat wrang, gewend raak ik er niet aan!

Uit het ziekenhuiswerk haal ik even wat minder voldoening. Het is aardig rustig op de afdelingen en het is vaak qua ondervoeding ook wel aardig hetzelfde qua wat ik patiënten kan adviseren, dus op sommige momenten verveel ik me wel een beetje. Besef dat ik in die zin wel weer zin heb om intellectueel uitgedaagd te worden. Vorige week heb ik me aangemeld voor de premaster Health sciences aan de VU in Amsterdam, ga daar in principe in september 2019 mee beginnen. De premaster is parttime, waarna een jaar fulltime master volgt. Spannend hoe dat zal gaan, maar ook een leuke uitdaging! En voor nu een online cursus Global Public Health gevonden, wat ik ook echt interessant vind!