Week 12

Allereerst de beste wensen voor 2019! Alweer 12 weken in Malawi, al best lang! De afgelopen week half aan het werk, half vakantie aan het houden. Vanaf komende week weer alle doordeweekse dagen bijles geven en 's ochtends naar het ziekenhuis.

Afgelopen vrijdagavond bij Julia en Annelys de film Lion gekeken. Een Indiaas jongetje raakt op een dag zijn broer kwijt en komt met de trein ergens in een voor hem totaal onbekende streek in India terecht. Hij weet de precieze naam niet meer van zijn woonplaats, komt dan in een kindertehuis en wordt geadopteerd door een Australisch echtpaar. Het blijft hem echter altijd achtervolgen dat zijn broer/moeder wellicht nog steeds naar hem op zoek zijn. Verder zal ik de afloop niet verklappen, maar aanrader voor wie de film nog niet kent! 

Zaterdag ging ik met Annelys en Julia naar een potterij in Dedza. Ondanks dat het kleiner was dan ik had verwacht, verkochten ze erg leuke dingen. Ik heb een bord, schaaltje en mok gekocht, allemaal in dezelfde stijl. Ze hadden er ook lekker eten: voor het eerst in Malawi lasagne gegeten. Vond het uitzicht vanaf het restaurantje ook mooi, je kijkt uit op Mozambique! ’s Middags naar de markt geweest, m’n eerste chitenjes (typische Afrikaanse stoffen) gekocht. Nu nog even bedenken wat ik ervan wil laten maken:).

Zondag weer naar Flood church geweest. De aanbidding spreekt me daar aan, maar ik merk dat ik moeite heb om de preken te volgen soms. Deels omdat de kinderen in de dienst bleven (geen bijbelklas tijdens de vakantie), maar het kost me ook meer energie om alles in het Engels te volgen denk ik.

Maandag de 31ste was een druk dagje. Eerst even naar het ziekenhuis geweest. Gelukkig was er uiteindelijk een verpleegkundige die wel even tijd had om te vertalen. Één diabetespatiënt gezien en één ondervoed meisje gezien van 20 jaar. Beiden hadden een eetlust van nihil, dus de F100-melk voorgeschreven als aanvulling. Morgen weer even kijken hoe het met ze gaat.
Daarna bijles met Lizzy gedaan en ’s middags zowaar oliebollen gebakken. Nooit eerder gedaan, maar leek me toch leuk om hier te eten bij Oud en Nieuw. Ze waren goed gelukt, ondanks dat het niet mogelijk was om de temperatuur van de olie goed in de gaten te houden.
Bij Nicole werden er een paar vuurpijlen afgestoken, vonden de kinderen daar prachtig!
’s Avonds met een groepje uitgenodigd bij Pauline, Leonie en Amy (zij werken als vrijwilliger op de basisschool hier). We hadden allemaal wat lekkers meegenomen. Eerst hebben we een kaartspel gedaan en iets voor twaalven gingen we naar buiten, een stukje omhoog de berg op. Was een mooie sterrenhemel. In de verte zag je rond twaalf uur een paar vuurpijlen de lucht in gaan. De andere meiden gingen hierna weg, maar ik bleef nog even kletsen bij Pauline, Leonie en Amy. Lag uiteindelijk rond 4 uur op bed.

Dinsdag rustig aan gedaan. De dag vloog voorbij aangezien ik rond 13 uur pas wakker werd;).
Gisteren ’s ochtends een powerpointpresentatie in elkaar gezet, het plan is om volgende week vrijdagochtend in de ochtendoverdracht een presentatie te houden. Zo hoop ik dat wat meer collega’s uit het ziekenhuis me weten te vinden, maar ook het belang van de behandeling van ondervoeding te onderstrepen. Eigenlijk is diëtist een behoorlijk onbekend beroep in Malawi, er zijn vorig jaar pas zo’n 6 diëtisten afgestudeerd. De overheid heeft echter nog geen banen voor hun gecreëerd, dus eigenlijk bestaat er op dit moment geen diëtistische zorg in Malawi. Je kunt je dan wel voorstellen dat de collega’s in het ziekenhuis waarschijnlijk ook niet zo goed weten wat een diëtist eigenlijk doet. ’s Avonds sinds lange tijd weer een potje pesten met Lizzy gedaan. Ook Mario Kart, daar ben ik echt een ramp in:P..

Vandaag met Sigrid en LIzzy een dagje naar een zwembad in de stad geweest, even een dagje lekker relaxen. Het was daar goed weer voor! Lizzy vond het leuk om me onder water te duwen door met al haar gewicht telkens op me te leunen, dikke pret;). Was leuk om te zien hoe ze van het zwemmen genoot! Ook voor Sigrid fijn om even wat tijd te hebben om te lezen e.d. Ondanks dat ze vakantie had, was ze toch bijna nog iedere dag even naar het ziekenhuis om wat patiëntjes te zien. Op de terugweg was er een prachtige zonsondergang te zien met grote grijze wolken en wat roze lucht.

Nu snel even m’n bananenbrood uit de oven halen, tot volgende week!