Week 14

Ruim 3 maanden hier, over een half jaar weer bijna in Nederland. Aan de ene kant lijken de weken om te vliegen, aan de andere kant lijkt mijn vertrek ook wel weer lang terug!

Afgelopen weekend naar de tailor geweest om 2 jurkjes te laten maken van m’n al eerder gekochte chitenjes. Vandaag was het eerste jurkje klaar, vind hem wel leuk geworden! Ligt nu in een bak water met zout te weken om de waxlaag er wat af te krijgen.

Dinsdag was een nationale vakantiedag en zijn Sigrid, Lizzy en ik naar de dierentuin geweest. Er waren veel verschillende soorten apen, wat krokodillen, een python en kleine katjes. Behalve de apen kwamen de meeste dieren niet echt tevoorschijn. Deze dag voor het eerst weer eens auto gereden sinds mijn vertrek uit NL. Was eerst even wennen aan de auto, het links rijden etc. Ook rijdt er soms een busje/auto maar zo’n 30 km/u voor je op een weg waar je 100 km/u mag, waardoor je regelmatig moet inhalen. Daarnaast zijn er regelmatig geiten, honden, kippen die het leuk vinden om je soms de stuipen op het lijf te jagen door ineens de weg op te rennen. Haha, van tevoren zag ik er door al deze dingen best tegenop, maar het rijden viel me uiteindelijk niet tegen.

Donderdag vroeg uit de veren om om 6.00 u in de auto te stappen en Lizzy voor het eerst naar school te brengen. Het rijden ging goed en Annelys en Julia gingen gezellig mee. We hadden van 7.00 tot 12.30 u te overbruggen in Lilongwe, maar uiteindelijk hebben we de tijd makkelijk vol gekregen. Ik moest m’n visum verlengen en ben verschillende telefoonwinkels in geweest. Was van plan beeldscherm te vervangen, maar toch maar niet gedaan nog. Man, wat een dure grap! Annelys en Julia wilden vooral even boodschappen doen voor hun afscheidsparty, ze vertrekken komende week helaas! Bij de KFC hebben we geluncht voordat we Lizzy weer ophaalden en naar huis gingen. Vanaf nu waarschijnlijk 2 x per week Lizzy ophalen op school in Lilongwe.

Vanochtend een presentatie gegeven tijdens de ochtendoverdracht over Diëtetiek en met name ondervoeding. Kreeg daar leuke reacties op: één man (doet een soort kwaliteitsonderzoek) vroeg me mee te gaan naar de pindakaaszakjesfabriek komende week en dr. Fader (medische baas van het ziekenhuis) wil graag een keer met me om de tafel zitten. Ook merkte ik al meteen dat er wat meer artsen/verpleegkundigen naar me toe kwamen met de vraag om langs bepaalde patiënten te gaan. Dat is super, daar hoopte ik op! Gevolg: een drukke middag in het ziekenhuis.

Heftig om te zien hoe ondervoed sommige mensen zijn, heb het idee vaker zeer ondervoede patiënten tegen te komen dan eerder. Vandaag ook weer een man van 40 jaar, die denk ik zo’n 35 kg woog en daarbij flink wat vocht in z’n buik had. ‘Woog’ want hij zal terwijl ik dit schrijf overleden zijn verwacht ik. Hij kon al een aantal maanden amper eten, ze denken aan slokdarmkanker. Eerst was het plan om zijn voedingstoestand op te krikken (m.b.v. sonde) zodat hij over een maandje geopereerd kon worden, maar zijn toestand ging veel te hard achteruit. Het raakt me wel om hem alleen in z’n bed te zien liggen, even geen familie bij hem terwijl hij daar op sterven ligt…

Komend weekend waarschijnlijk weer de berg beklimmen met wat mensen van de lodge, wel zin om weer even te bewegen. Afgelopen week was om verschillende redenen best een intense week, dus verder echt even de chillmodus aan:).