Week 4

Afgelopen weekend een mooie wandeling gemaakt op de Nkhoma Mountain. We vertrokken eind van de middag naar een klein hutje. Daar aten we meegebrachte couscous. Drie van de mensen van de lodge zijn toen zelfs nog in het donker naar de top gelopen en hebben daar op de grond geslapen. Het grootste deel van de groep sliep echter in het hutje: we stonden om 04.10 uur op om naar de top te lopen en daar te genieten van de zonsopgang. Helaas ging dat feest niet door aangezien we het pad naar de top niet konden vinden:P, er waren helaas geen bordjes of pijlen om te volgen. Alsnog genoten van het wandelen, je kon heel ver de vallei in kijken! Rond een uur of 7.00 uur waren we alweer thuis. ’s Middags zijn Sigrid, Lizzy en ik naar de kinderen bij Nicole geweest, 4 van hen vierden hun verjaardag. Leuk om die kinderen te zien genieten van taart! 

Dinsdag had ik poli voor diabetes/hypertensiepatiënten. Vond ik leuk om te doen en had een fijne vertaler. Er was één patiënte met een bloedsuiker van rond de 30 die net bij de clinical officer was geweest maar niet open stond voor insuline (terwijl ze al aan de max. van haar orale medicatie zat).
Die bloedsuiker was al langere tijd ontzettend hoog, dat is zo slecht voor haar gezondheid! Na uitleg van de gevolgen van zulke hoge bloedsuikers, ging ze uiteindelijk toch overstag en zou ze vandaag met haar dochter naar de poli komen zodat de dochter insuline leert injecteren. Vanochtend kwam ik haar echter tegen in de kliniek: ze werd opgenomen omdat haar bloedsuiker vandaag zo hoog was dat het apparaatje een error gaf… Hopelijk krijgen ze die bloedsuikers nu beter onder controle in ieder geval.
Opvallend is dat er relatief weinig overgewicht voorkomt in Malawi ten opzichte van Westerse landen, maar dat wel 1 op de 3 mensen een te hoge bloeddruk heeft, had ik van tevoren niet per se verwacht! De meeste mensen eten relatief veel zout en weinig groente en fruit.  

Vanochtend met Regina (van de ondervoedingsafdeling) 3 behoorlijk ondervoede patiënten gezien. Één jongen van 13 lag bijv. op de surgery: hij had tubercelose gehad en was gedeeltelijk verlamd geworden. Daardoor had hij ontzettend grote wonden op z’n stuit gekregen. Zo zielig om te zien, hij schijnt al 3 maanden in het ziekenhuis te liggen. Toen het verband van zijn wond werd verschoond, werd er geen gebruik gemaakt van een scherm o.i.d. waardoor de hele afdeling mee kon kijken hoe hij gebukt op z’n bed zat:(. Qua voeding was er alleen geld voor maïspap, wat qua eiwitten totaal geen zoden aan de dijk zet! Hopelijk helpt het nu hij een soort verrijkte melk krijgt: dat zijn gewicht wat toeneemt en zijn wond beter kan herstellen! Benieuwd hoe het verder met hem zal gaan.
Ook op de mannenafdeling lagen 2 zeer ondervoede patiënten. Het lastige was dat er geen lengte/recent gewicht bekend was van hen, waardoor hun behoefte een beetje gokken is. Ik heb het idee dat sommige mensen veel te weinig bijvoeding en sommige juist veel te veel krijgen voorgeschreven. Ondervoede kinderen van 20 kg zouden bijvoorbeeld 8,5 pindakaaszakjes per dag moeten hebben volgens het protocol, wat neerkomt op 4200 kcal per dag. Absurd veel wat mij betreft voor een jong kind!

Vandaag het meest gegeten gerecht in Malawi geproefd, nsima, een soort maïspap. Ik had er niet al te hoge verwachtingen van maar ik vond het in combinatie met wat kip, groente en bonen echt best lekker!

Komend weekend zit ik hier alweer een maand: morgen tijd om m’n visum te verlengen voor de komende maanden!